“<i></i><i></i>几<i></i>，先暂<i></i>留<i></i>营<i></i>，稍<i></i>二<i></i>，便<i></i>始四十<i></i><i></i>灶。”
“牧哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>饭桶抢烂<i></i>？”
“委屈<i></i><i></i>，入<i></i>河州城，<i></i><i></i><i></i>肉<i></i>酒。”
……
<i></i>夜<i></i><i></i>。
按<i></i>徐牧<i></i>吩咐，常威带<i></i>三千<i></i>，<i></i>清晨<i></i>雾霾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>近<i></i>河州，<i></i><i></i>河州<i></i>远处<i></i>林<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>绕<i></i><i></i>圈。
常威<i></i><i></i><i></i>瞒<i></i><i></i>海<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场逗趣<i></i>游戏。<i></i>并<i></i>知<i></i>，<i></i>等边关干燥<i></i><i></i><i></i>，即便再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>尘烟。
“虎哥儿，<i></i><i></i>歹<i></i><i></i><i></i>将军<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，莫坏<i></i><i></i><i></i>！”常威绕回<i></i>，<i></i>忘叮嘱司虎两句。
“晓<i></i>，<i></i>昨夜<i></i>立军令状<i></i>，牧哥儿<i></i>让。”
难<i></i>带<i></i><i></i>回<i></i>马，司虎显<i></i><i></i>气风<i></i>。<i></i>活<i></i>很简单，左右<i></i>徐牧<i></i>话，<i></i>便<i></i>照<i></i><i></i>做。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”司虎难<i></i>打<i></i><i></i>噤声<i></i><i></i>势，<i></i><i></i>往<i></i>走<i></i>，忽<i></i>踏碎<i></i><i></i>截树桩。
惊<i></i><i></i>整<i></i><i></i>顿<i></i><i></i>场，<i></i><i></i>踩<i></i>雷<i></i><i></i>般，许久<i></i>敢<i></i>。
营<i></i>附近<i></i>隐蔽高坡，<i></i><i></i><i></i><i></i>十几条<i></i>汉，<i></i><i></i><i></i>阵<i></i>语。
“徐将军，虎哥儿确<i></i><i></i>位冲锋<i></i>虎将，<i></i><i></i>等细微<i></i><i></i><i></i>，<i></i>终归觉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>点什<i></i>问题。”<i></i>文满脸苦笑。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>。”徐牧并<i></i><i></i>外，<i></i>淡淡笑<i></i>回话。
“将军，此话怎讲……”
“且<i></i><i></i>，<i></i>徐牧倒<i></i>试<i></i>试，<i></i>狄狗<i></i><i></i><i></i>智士，<i></i>底读<i></i>几<i></i>书。”
“<i></i>文，记<i></i>减灶<i></i><i></i><i></i>。”
……
城头<i></i>，赵青云<i></i>脸色<i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i>冷。
侧边林<i></i><i></i>烟尘<i></i><i></i>影，即便再<i></i><i></i>翼翼，<i></i>终归<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。