徐牧沉默<i></i><i></i>身，<i></i>步两步，<i></i>三步<i></i><i></i>候，蓦<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，艰难<i></i>扶<i></i>门柱。
站<i></i><i></i>边<i></i>司虎，已经红<i></i>虎目迸泪高喊。
“老爷<i></i><i></i><i></i>啊——”
……
治完丧<i></i>，徐牧并<i></i><i></i>入宫，<i></i><i></i>称病，连早朝<i></i><i></i><i></i>。皇宫<i></i><i></i>袁安终归<i></i><i></i>神<i></i>宁，派<i></i><i></i>几轮<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“陈长庆呢。”
“躲<i></i>皇宫<i></i>，原先<i></i>三千铁卫，<i></i><i></i>加<i></i>二千<i></i>营军。”<i></i><i></i>，曹鸿脸庞<i></i>责。
“主<i></i>，<i></i><i></i>等<i></i><i></i>。”
“怪<i></i><i></i><i></i>等，<i></i>真躲<i></i>王八壳<i></i><i></i><i></i>。”
“主<i></i>放<i></i>，<i></i>请<i></i><i></i>，今夜便该<i></i><i></i>。”
徐牧微微点头。此客<i></i>曹鸿派<i></i>打听<i></i><i></i>，听<i></i>花<i></i>七千两<i></i>银<i></i>。
“<i></i>打听<i></i>什<i></i><i></i>？”
“新帝似<i></i>变<i></i>很<i></i>，先<i></i>跟<i></i>侯爷<i></i><i></i>候，<i></i>见<i></i><i></i>几次。待<i></i>待物，<i></i><i></i>谦逊<i></i>体。<i></i><i></i>灾民<i></i><i></i><i></i>，昨夜杨御史入宫求见，新帝却置<i></i><i></i>理，杨御史跪<i></i><i></i>夜，整<i></i><i></i>昏<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>善<i></i>表<i></i><i></i><i></i>。”
曹鸿苦笑，“<i></i>敢瞒主<i></i>，侯爷选<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>曾考虑<i></i>许久，<i></i><i></i><i></i>，侯爷已经<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“若<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>幼帝，<i></i>袁安<i></i>比，袁安确实算<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，侯爷才让主<i></i><i></i>辅政。”
“扶<i></i><i></i><i></i>。”徐牧冷冷抬头，“哪<i></i><i></i>侯爷<i></i>坟头，<i></i>再告<i></i>罪。”
“主<i></i><i></i>——”
“<i></i><i></i>再与<i></i>讲。<i></i>春<i></i>即，随<i></i>北狄<i></i><i></i>叩关，内城<i></i>带<i></i><i></i>更加混乱。曹鸿，<i></i>若<i></i>离<i></i>长阳，虎堂<i></i>跟<i></i><i></i>。”