?“渝州王常<i></i>棠，宰辅徐牧，入宫觐见！”立<i></i>殿外<i></i>公公，终归<i></i>清<i></i>两口嗓<i></i><i></i>，高声唱<i></i><i></i><i></i>。
金銮殿<i></i>，龙椅<i></i><i></i>，袁安焦急<i></i>抬<i></i><i></i>头。
“快赐座！”
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此，听<i></i><i></i>位渝州王，<i></i><i></i><i></i><i></i>反贼，<i></i>仅<i></i><i></i>占<i></i>渝州附近<i></i>八城，<i></i><i></i><i></i>溃军<i></i>，<i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i>话。
“<i></i>两张新打<i></i>鎏金椅，<i></i><i></i><i></i>。”常四郎皱<i></i>眉。<i></i>旁<i></i>徐牧，听<i></i><i></i>常四郎话<i></i><i></i><i></i>思。
“渝州王请入座，先<i></i>朕<i></i>听<i></i><i></i>，渝州王<i></i>朕<i></i>皇叔，关系向<i></i><i></i>——”
“<i></i>骂<i></i><i></i>反贼。”常四郎抬头，打断<i></i>袁安<i></i>话。
服侍<i></i>两<i></i>内务公公，皆<i></i>敢呵斥。即便<i></i>袁安<i></i><i></i>，<i></i>憋<i></i>脾气，堆<i></i>龙颜<i></i>悦<i></i>神色。
“渝州王，<i></i>正<i></i>吧。”徐牧<i></i><i></i><i></i>奈<i></i><i></i>口。
“<i></i>次入长阳，给陛<i></i>带<i></i><i></i><i></i>消息。”<i></i><i></i>三呼万岁，<i></i><i></i><i></i>拱<i></i>请奏，常四郎便直接<i></i><i></i>口。
“<i></i>知<i></i>何消息。”
“狄狗使臣借<i></i>老关，<i></i>入长阳议谈。<i></i><i></i>问问陛<i></i>，<i></i><i></i>何。”
很简单<i></i><i></i>门见山，却让龙椅<i></i><i></i>袁安，<i></i><i></i>脸色微白。
“<i></i><i></i><i></i>拒<i></i><i></i>门外。<i></i>此<i></i>具体<i></i>怎<i></i>做，<i></i>需<i></i>与诸<i></i><i></i>臣相商。”
<i></i><i></i>模棱两<i></i>，<i></i>终归<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思。
徐牧微微松<i></i>口气。
北狄<i></i>固<i></i><i></i>怕，<i></i>更<i></i>怕<i></i><i></i>，整<i></i><i></i>纪<i></i><i></i><i></i><i></i>抗北狄<i></i>信<i></i>。