?披<i></i>金甲，<i></i>未走<i></i>皇宫<i></i>萧远鹿，满脸尽<i></i>震惊。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰，袁陶<i></i>抢<i></i>西门？”
“确、确实。”
“废物，城<i></i><i></i>几万营兵呢！”
“<i></i>、<i></i>被拖住<i></i>。暮云州<i></i>边<i></i><i></i>……<i></i><i></i>追风字营。”
“废物！”萧远鹿冷冷转身。
传讯<i></i>斥候，<i></i><i></i>及求饶，便被几<i></i>江湖<i></i>士，剁烂<i></i>身<i></i>。
“<i></i>通告<i></i><i></i>营军，撤回皇宫，守住<i></i>门！待各路勤王<i></i>援军<i></i><i></i>，立即反剿<i></i>群逆党！”
“喏！”
数<i></i>清<i></i>江湖<i></i>，迅速往四方掠飞<i></i><i></i>。
……
嘭。
袁陶目光平静，将<i></i><i></i>仓皇<i></i>营军<i></i>尉，<i></i>拳崩飞<i></i><i></i>远处。
“<i></i>侯爷！”
原本<i></i><i></i>厮杀<i></i>徐牧，待转头<i></i>见<i></i>袭银甲<i></i>影，整<i></i><i></i>喜<i></i><i></i>禁。
“吾弟。”袁陶柔声<i></i>笑，“托吾弟<i></i>福，<i></i>军破<i></i>西城门。吾弟<i></i><i></i>首功。”
“徐牧<i></i>敢<i></i>，<i></i><i></i>此胜，皆<i></i>各位义士死战<i></i>退。”
“甚<i></i>。”袁陶更<i></i>欣慰。
<i></i>知觉间，徐牧<i></i><i></i>头激<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>实话，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>见袁陶<i></i>模<i></i>，徐牧<i></i>震惊<i></i>。<i></i><i></i><i></i>李望儿<i></i>神药，居<i></i><i></i><i></i><i></i>厉害。
<i></i><i></i>惜，<i></i>维系<i></i><i></i>间并<i></i><i></i>，二<i></i><i></i><i></i>，<i></i>侯爷便<i></i><i></i>虚<i></i>亡。<i></i><i></i><i></i>，按<i></i><i></i>世<i></i>记忆，应<i></i><i></i>类似肾<i></i>激素<i></i>刺激<i></i><i></i>。
“先<i></i>顾鹰派<i></i><i></i>报，<i></i>管<i></i>东门<i></i><i></i>南门，营军<i></i>退<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>何。”