雪<i></i><i></i>，卫丰勒<i></i>缰绳，高高举<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长刀。<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，五百骑<i></i><i></i>影，皆穿<i></i>皮质<i></i>袍甲，纷纷跟<i></i>举<i></i><i></i>长刀。
“青龙营，随<i></i>凿穿敌军！”
“吼！”
五百骑<i></i><i></i>影，怒吼<i></i>甩<i></i>刀花，便直直扑杀<i></i><i></i>。马蹄溅<i></i>雪泥，带<i></i><i></i><i></i><i></i>湿漉<i></i>蹄印。
<i></i>马蹄湖<i></i><i></i>，冲<i></i><i></i>二千数溃军，<i></i><i></i>挥舞<i></i>参差<i></i>齐<i></i>棍棒武器，<i></i>知蒙头冲杀。
<i></i>其<i></i>，甚至<i></i>许<i></i>身<i></i>褴褛<i></i>百姓。
“主公放<i></i>，<i></i>群乌合<i></i>众，杀<i></i><i></i>几拨，便<i></i>知难<i></i>退<i></i>。”贾周似乎猜<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>法，笑<i></i><i></i>口。
“文龙先<i></i><i></i>知，<i></i>世<i></i>，该杀<i></i><i></i><i></i>造反<i></i><i></i>。”
“<i></i>逼<i></i>造反<i></i><i></i><i></i>。”
“文龙先<i></i>高见。”
徐牧叹<i></i>口气，将思绪散<i></i>，再度抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>厮杀。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>谓<i></i>二千数溃军，<i></i>真<i></i>弱<i></i><i></i>，被卫丰带<i></i>五千骑，眨眼间便冲散<i></i>阵型，分割<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>战场。
别<i></i>冲烂庄<i></i>，根本<i></i>连半途<i></i><i></i>冲<i></i>，便被杀<i></i>嚎啕连<i></i>。
五百骑<i></i>青龙营，<i></i><i></i>实打实<i></i>悍卒，<i></i>知历经<i></i><i></i>少场厮杀。即便<i></i><i></i>北狄<i></i>精锐<i></i>部落，<i></i>数<i></i>等<i></i><i></i>况<i></i>，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>落<i></i>风。
“枭——”
卫丰<i></i><i></i>刀落，冷冷斩飞<i></i><i></i>溃军<i></i>头颅，惊<i></i>附近<i></i>几<i></i>溃军，仓皇跑散。
“枭！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>青龙营，怒吼连<i></i>，<i></i><i></i>长刀挥舞，映衬<i></i>雪<i></i><i></i>光泽，蓦<i></i>变<i></i><i></i>血色。
喀嚓喀嚓。
<i></i>头接二连三<i></i>滚落，染红<i></i>庄<i></i><i></i><i></i>雪<i></i>。
陈<i></i>桥带<i></i>百<i></i><i></i>步弓，迂回<i></i>林<i></i>附近，<i></i>近射<i></i>法，<i></i>射倒<i></i><i></i>片<i></i>溃军。