“其二，<i></i><i></i><i></i><i></i>，东<i></i><i></i>底<i></i><i></i>三十骑<i></i>骑师，<i></i><i></i>数倍<i></i>溃军，便敢抽刀冲马，<i></i><i></i><i></i>知，<i></i>三十骑<i></i><i></i><i></i>简单，至少<i></i>见<i></i><i></i>场<i></i>厮杀。<i></i>东<i></i>，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>简单<i></i><i></i>。”
徐牧微微怔住，贾周<i></i>分析，极<i></i><i></i>理。
“其三，东<i></i>胯<i></i><i></i>灰马，眼<i></i>泪槽，乃妨主<i></i><i></i>，东<i></i><i></i><i></i><i></i>知，却骑<i></i>安<i></i><i></i>虞。”
贾周抬<i></i>头，微微<i></i>笑，“<i></i>便<i></i>猜<i></i><i></i>，东<i></i><i></i><i></i><i></i>信命<i></i>敬<i></i><i></i><i></i>。<i></i>般<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>乱世，若<i></i><i></i>机<i></i>，便<i></i><i></i>方<i></i>枭雄。”
“<i></i>猜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>内城<i></i>酿酒徒。”
“东<i></i>做酿酒徒，<i></i>便做记账老<i></i>。东<i></i>做枭雄，<i></i>便做谋士。”
讲<i></i>句话<i></i><i></i>候，徐牧分明<i></i>见，<i></i><i></i><i></i>位私塾先<i></i><i></i>眼睛<i></i>，<i></i><i></i>丝期待<i></i>味<i></i>。
“先入屋吧。”
并未<i></i><i></i><i></i>话题<i></i>纠缠，徐牧扶<i></i>贾周，走入<i></i>二楼<i></i><i></i>厢房。
待入座，徐牧刚<i></i>倒杯热茶，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沉默<i></i>放<i></i><i></i>茶壶。
“并<i></i>碍，即便<i></i>黑店，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此拙劣<i></i>迷晕法，再者，外头<i></i><i></i>巡哨<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>打草惊蛇。”
徐牧<i></i><i></i><i></i>笑，<i></i><i></i>谨慎<i></i>性<i></i>，<i></i>真<i></i>被贾周戳<i></i>体<i></i>完肤。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>确实<i></i><i></i><i></i>才。
“听<i></i>文龙先<i></i>，<i></i>教私塾<i></i>？”
“正<i></i>，教<i></i><i></i>十四<i></i>。拢共教<i></i>八<i></i>甲榜，二<i></i>探花郎。”
“<i></i><i></i><i></i>。”徐牧惊<i></i>惊，<i></i>记<i></i>话，陈<i></i>桥<i></i>像<i></i><i></i><i></i>甲榜。
“<i></i><i></i>乡<i></i><i></i><i></i>，许<i></i><i></i>见<i></i><i></i>，<i></i><i></i>东<i></i><i></i>般，<i></i><i></i><i></i>教书<i></i>功，堪称名师。”
“莫非<i></i><i></i>？”
“<i></i>入<i></i>朝，做<i></i>沆瀣<i></i>吏，<i></i>何功<i></i><i></i>。”