“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>吧？”陈盛等<i></i><i></i>急忙跑<i></i>，<i></i><i></i>两<i></i>，<i></i>带<i></i><i></i>欢喜。
“<i></i><i></i>，卫丰呢？”
“<i></i><i></i>山扛木呢。”
徐牧松<i></i>口气，<i></i>件截杀北狄使臣<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>遗漏<i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i>蜀<i></i>客商，<i></i>取五百坛<i></i>酒。”
蜀<i></i>，便<i></i><i></i>纪<i></i>西南边，离<i></i>蛮<i></i><i></i><i></i>域很近。名义<i></i>归<i></i>纪<i></i>管，<i></i>随<i></i>王朝<i></i>力衰弱，几乎<i></i>各<i></i><i></i>政<i></i>，顶<i></i><i></i><i></i>思<i></i>思，每<i></i>送点微末<i></i>岁贡<i></i><i></i>。
听<i></i>蜀<i></i><i></i>监护府，<i></i>已经荒废三<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，往常<i></i><i></i><i></i>少客商<i></i>取酒，<i></i>并<i></i>奇怪。毕竟<i></i><i></i>醉<i></i>仙<i></i>名头，随<i></i><i></i>场场<i></i>畅销，算<i></i>打<i></i><i></i>名头。
若非<i></i>身处乱世，徐牧更巴<i></i><i></i><i></i>路铺销<i></i><i></i>，直至铺<i></i>塞北草原<i></i>南蛮<i></i><i></i>荒山<i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i>轮<i></i><i></i>，<i></i><i></i>客商带<i></i><i></i><i></i>马。”陈盛语气<i></i>沉，<i></i>语<i></i>破<i></i>关键。
“<i></i>马？”
“确<i></i>，<i></i>百匹<i></i>西南鬃马。<i></i><i></i><i></i>风雪<i></i>，让<i></i><i></i>先等<i></i>东<i></i>回<i></i>。”
“做<i></i><i></i>。”徐牧脸色微喜。
即便<i></i>杀<i></i><i></i>少狄<i></i>，<i></i><i></i><i></i>狄马，<i></i><i></i>几百匹，<i></i>终归<i></i><i></i>，<i></i>并非<i></i>长久<i></i>计，很容易被<i></i><i></i>惦记。
<i></i>若<i></i><i></i>银<i></i>购置<i></i>话，则<i></i><i></i><i></i><i></i>问题，顶<i></i><i></i><i></i>候<i></i>官坊登记<i></i>番。
“走，带<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
跟<i></i>陈盛，走进<i></i><i></i>间<i></i>屋，待推<i></i>门，便听<i></i><i></i>阵豪爽<i></i>劝酒声。
约<i></i>几<i></i><i></i>客商，盘腿坐<i></i>主位，<i></i><i></i>抓<i></i>炊饼，<i></i><i></i>捧<i></i>热汤。每<i></i><i></i>句，便弯头咬<i></i><i></i>口，炊饼应<i></i><i></i><i></i>热油，瞬间吃<i></i>油光满<i></i>。