?“<i></i>破落户<i></i><i></i>。”身<i></i><i></i>伤<i></i><i></i><i></i>，卢<i></i>钟<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>冻<i></i>，<i></i>回<i></i>睡<i></i>。
偏偏<i></i><i></i>候，<i></i>门外<i></i>位破落户<i></i>护卫，<i></i>走<i></i><i></i>楼台边，冲<i></i><i></i>嬉笑<i></i><i></i>口。
“<i></i>东<i></i><i></i><i></i>，卢公<i></i><i></i><i></i><i></i>候被抽<i></i><i></i>烂粽，若<i></i>再坐<i></i><i></i>，指<i></i>定<i></i>冻<i></i>病痨鬼。且回且回吧。”
<i></i><i></i>身<i></i>卢<i></i>钟，蓦<i></i>脸色<i></i>惊，咬<i></i>牙重新坐<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>愿<i></i>，便<i></i>输给<i></i>位<i></i>东<i></i>。先<i></i><i></i>逼杀输<i></i>，卖酒<i></i>输<i></i>，欺负<i></i>夫<i></i><i></i>输<i></i>，<i></i>被整<i></i>抽<i></i><i></i>烂粽。
“<i></i>钟啊，<i></i>夜<i></i>，回、回吧，官坊<i></i><i></i>敢惹，早早关门<i></i>。”
“<i></i>回<i></i>卵！”
卢<i></i>钟梗<i></i>脖<i></i>，<i></i>红耳赤。
“等<i></i>明<i></i>入仕户部，<i></i>逃<i></i><i></i>。”
……
推<i></i>窗，陈<i></i>桥低头望<i></i>几眼。近景<i></i><i></i>，<i></i><i></i>片雪色交融<i></i>江<i></i>。庆幸<i></i>未结冻，依旧<i></i>波光粼粼<i></i>摇晃。
“东<i></i>，速速跳楼。”
徐牧<i></i><i></i>惊愕，“陈先<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>跳<i></i><i></i>？”
“东<i></i>，<i></i><i></i>轻功。”
“<i></i><i></i><i></i>。”
“东<i></i>先跳，<i></i><i></i><i></i><i></i>撑<i></i>伞剑。”
徐牧微微<i></i>语，<i></i><i></i>歹<i></i><i></i>死<i></i>轮<i></i>老兄弟，并未再细<i></i>，<i></i>攀<i></i>窗台，咬<i></i>口牙<i></i>，身<i></i>便凌空踏<i></i>。
失重<i></i>坠，眼<i></i><i></i><i></i><i></i>砸<i></i>。
<i></i>远处<i></i><i></i>艘江船，司虎昂<i></i>脑袋，怔<i></i>怔<i></i><i></i>始抹<i></i>眼睛，准备嚎啕。
咔。
陈<i></i>桥<i></i><i></i>举<i></i>撑<i></i><i></i>伞剑，<i></i><i></i>勾住<i></i>徐牧<i></i>腰，即便离<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丈，却依<i></i>稳稳落<i></i><i></i>。