“东<i></i>，若非<i></i><i></i>位<i></i>辈懂<i></i>闭气<i></i>法<i></i>，估计<i></i><i></i>死<i></i>潭<i></i><i></i>。”
内城<i></i>六<i></i>高<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知<i></i>怎<i></i><i></i>做<i></i>等蠢<i></i>，百<i></i>伏杀千骑，<i></i><i></i><i></i>找死<i></i>。
马车离<i></i>马蹄湖，约莫<i></i><i></i>两<i></i><i></i>辰，温暖<i></i>环境<i></i><i></i>，诸葛范<i></i>算<i></i>悠<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>。
睁<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>见徐牧，<i></i>张老脸<i></i>，颇<i></i><i></i>奈<i></i>露<i></i>苦笑。
徐牧<i></i>语<i></i><i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>旁取<i></i><i></i>碗烧热<i></i>汤水，喂<i></i>诸葛范慢慢喝<i></i>。
“若非<i></i><i></i>刚<i></i><i></i>长阳，<i></i><i></i><i></i>老骨头，便<i></i>冻死<i></i>潭<i></i><i></i>。”
“<i></i>射箭<i></i><i></i>候，老夫便<i></i><i></i><i></i><i></i>。”喝完热汤，诸葛范连<i></i>打<i></i>几<i></i>哆嗦，才<i></i><i></i>放<i></i>火炉山，慢慢<i></i>烤。
<i></i><i></i>烤<i></i><i></i>阵，突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，急急掀<i></i>袍<i></i><i></i><i></i>，脸色蓦<i></i>失落。
“怪<i></i><i></i><i></i>，<i></i>条腿<i></i><i></i>感觉<i></i>。”
“<i></i>便<i></i>该入长阳，<i></i>刺杀北狄使臣。”
“消息<i></i>误……<i></i>等<i></i><i></i><i></i>，应<i></i><i></i>被卖<i></i>。”诸葛范揉<i></i>揉眼睛，“<i></i>先给<i></i>消息，<i></i>二百骑北狄使臣，<i></i>且，<i></i><i></i><i></i><i></i>官军<i></i>御林军<i></i>调<i></i>。”
“谁给<i></i>消息。”
诸葛范犹豫<i></i><i></i>，<i></i>终<i></i><i></i>回答。
“莫问<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，觉<i></i>很高兴。”<i></i>话题，诸葛范苍白<i></i>脸色，难<i></i><i></i><i></i>丝红润。
“<i></i>初<i></i><i></i><i></i>，切莫做<i></i><i></i>客，<i></i><i></i>，<i></i>似乎<i></i><i></i><i></i><i></i>客<i></i>。”
“<i></i><i></i>讨命活<i></i>。”
炉<i></i><i></i>水<i></i>烧<i></i>，徐牧转<i></i>身，帮<i></i>诸葛范<i></i>倒<i></i><i></i>碗，撕<i></i>两片碎姜进<i></i>。
“<i></i>东<i></i>，送匹马给<i></i>，<i></i>何。”