<i></i>汉抱<i></i><i></i>臂，痛<i></i>翻滚<i></i><i></i>。
老吏带<i></i>七八<i></i>官差，<i></i>色沉沉<i></i><i></i>。
姜采薇沉默<i></i>抬<i></i>头，撕<i></i>半截襦裙，裹<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“夫<i></i>，退<i></i>。”吕奉挡<i></i><i></i><i></i>，先<i></i>握<i></i><i></i>柴棍，已经断<i></i>半截。
“陆老，<i></i>城喊<i></i>。”
<i></i>旁<i></i>陆劳犹豫<i></i><i></i>，身<i></i><i></i><i></i>，迅速翻<i></i><i></i>草棚。
仅余<i></i>三<i></i>青壮，冷冷立<i></i>街<i></i>。
“徐<i></i>庄停<i></i><i></i>二月，再分三千两银<i></i><i></i><i></i>，<i></i>破财消灾<i></i>。”老吏抱<i></i>油纸伞，似笑非笑。
“官<i></i>，聚众滋<i></i><i></i><i></i>管？”姜采薇冷<i></i>脸。
“<i></i>讲<i></i><i></i>，私<i></i>恩怨，官方概<i></i>干涉。”老吏眯<i></i>眼睛，“何况，醉<i></i>仙<i></i>喝死<i></i>八<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>娃娃，<i></i>硬<i></i>脾气给谁<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，做<i></i>莫<i></i>世<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>良<i></i>。”
卢<i></i>钟站<i></i>楼台<i></i>，听<i></i><i></i>句，差点忍<i></i>住放声<i></i>笑。
“<i></i>真<i></i><i></i><i></i>，读<i></i>几本圣贤书啊，<i></i>伟<i></i>哇。”
旁边<i></i>几<i></i>花娘，<i></i>捂<i></i>嘴，花枝招展<i></i>笑<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>乎<i></i>位<i></i>夫<i></i><i></i>死活。
卢<i></i>钟呼<i></i><i></i>口气，让<i></i>拉<i></i><i></i>藤椅，<i></i>笑<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>街路<i></i><i></i><i></i>戏。
三十<i></i><i></i>找<i></i><i></i>狗民，已经<i></i>始<i></i><i></i><i></i>，明码标价，<i></i><i></i>波<i></i><i></i>，每<i></i>分五两银<i></i>。
<i></i>乐<i></i><i></i>此，<i></i><i></i><i></i><i></i>老穷鬼，<i></i><i></i>饿慌<i></i>狗儿<i></i>般，各<i></i>咬<i></i><i></i>嘴<i></i>毛。