老吏骂<i></i>两声，掀<i></i>官坊<i></i><i></i>门帘，走入<i></i>内堂。
“<i></i><i></i>听见<i></i>。”
卢<i></i>钟放<i></i>书卷，声音<i></i><i></i>恼怒。
“男<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>硬<i></i>骨头给谁<i></i>？”
“<i></i>卢公<i></i>……<i></i>司坊。”
“<i></i>傻啊！”卢<i></i>钟拾<i></i>书卷，砸<i></i>老吏头<i></i>。久久，才吐<i></i><i></i>口怒气。
“<i></i>，<i></i>找几<i></i>难民，毒死<i></i>堆<i></i><i></i><i></i>。明<i></i>找<i></i>几<i></i><i></i>，再闹<i></i>几轮。”
“<i></i>卢公<i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>取马走<i></i>。”
“<i></i>捅马<i></i>。”卢<i></i>钟露<i></i>森森笑容。
“偌<i></i><i></i>渭城<i></i>，<i></i>夫<i></i><i></i>匹马<i></i>买<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，王吏<i></i><i></i>，似<i></i><i></i><i></i>待闺<i></i>姑娘？”
老吏脸色<i></i>惊，<i></i>明白卢<i></i>钟<i></i>做什<i></i>，“确、确<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>尚<i></i><i></i>幼，<i></i>闺<i></i>需两<i></i>。”
“别紧张，本公<i></i><i></i><i></i>告诫<i></i><i></i>番。”
“<i></i><i></i>姑娘嫁<i></i>，切莫嫁<i></i><i></i><i></i>字号<i></i>傻<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>硬骨头，便敢伸<i></i>捞食<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>卢<i></i>钟见<i></i><i></i>，便杀<i></i><i></i>。”
“全<i></i><i></i>杀。”
……
渭城<i></i>雨，<i></i><i></i><i></i><i></i>停。约莫<i></i>入<i></i>深秋，世<i></i>变<i></i>越<i></i>污浊，<i></i>公<i></i><i></i>冲洗<i></i>番。
姜采薇怀<i></i>抱<i></i>包袱，沉默<i></i>站<i></i>客栈<i></i>马廊<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，四<i></i>带刀<i></i>青壮，皆<i></i>满脸怒<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，二匹<i></i>马，<i></i>及<i></i>匹套车<i></i>老马，尽数被<i></i>捅死，马腹割<i></i>十余寸，已经<i></i>什<i></i>活头。