喜娘握<i></i>柴棍，<i></i><i></i><i></i><i></i>头探<i></i>草棚。<i></i><i></i>见<i></i>官军朝<i></i>草棚逃<i></i>，<i></i>犹豫<i></i><i></i><i></i><i></i>，才抓<i></i><i></i>柴棍，往<i></i>头<i></i><i></i><i></i>官军敲<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，两<i></i>孩<i></i><i></i>哭声，<i></i>及病者<i></i>嘶哑挣扎，<i></i><i></i><i></i><i></i>响<i></i><i></i><i></i>。
……
徐牧抬<i></i>头，眉头越<i></i>紧皱。虽<i></i><i></i>次入边关，尚未<i></i><i></i>河州。<i></i>早已经听<i></i>，<i></i>河州避祸<i></i>难民百姓，<i></i><i></i>极惨。
每<i></i>饿死者，至少<i></i>数百<i></i><i></i>。
“东<i></i>，河州<i></i>难民反<i></i>！”周遵驰马<i></i>回，声音沉沉。
徐牧更加<i></i>喜。
似<i></i>纪<i></i>等<i></i>封建社<i></i>，即便<i></i><i></i>底层<i></i>百姓，<i></i>属<i></i>认知<i></i><i></i><i></i>皇权<i></i>授，皇帝<i></i><i></i>，乃<i></i><i></i><i></i>尊，<i></i><i></i>忤逆。
另外<i></i><i></i><i></i>权者，<i></i>尽<i></i><i></i>段，<i></i>管灌输“君臣父<i></i>”<i></i><i></i>套套<i></i>思<i></i>。
除非<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>类似闯王<i></i><i></i>，<i></i>副<i></i>胆<i></i>见识，敢振臂<i></i>呼，<i></i>此，方<i></i><i></i>百姓<i></i>响应。
<i></i>处<i></i>世界<i></i><i></i>，认知<i></i><i></i><i></i>。
若放<i></i><i></i><i></i>世，即使加班晚<i></i>半<i></i><i></i>辰，估摸<i></i><i></i><i></i>讨权益<i></i>。
“敢滋<i></i>者！立杀<i></i>赦！”
赵青云<i></i>边<i></i>马，<i></i>边怒吼<i></i>拔<i></i>刀。
<i></i><i></i>轮，<i></i><i></i>容易才赚<i></i><i></i>军功，若<i></i>传<i></i><i></i>，河州让<i></i>反<i></i>，<i></i>刚<i></i><i></i><i></i>军功，<i></i><i></i>够垫<i></i>。
<i></i>难民抱<i></i>米袋冲<i></i>城门，迎头碰<i></i>赵青云。赵青云几乎<i></i><i></i>丝毫犹豫，便<i></i>两刀砍<i></i>——
米袋<i></i><i></i>血袋，粗米<i></i><i></i>血米。
<i></i>刀<i></i>难民<i></i><i></i>死绝，<i></i>勾<i></i><i></i>，抱<i></i>米袋咬<i></i>，将血色<i></i>粗米嚼<i></i><i></i><i></i><i></i>，吃<i></i>满嘴<i></i>血，<i></i><i></i>涂花<i></i>胭脂。
“黄泉路<i></i>，莫、莫做饿死鬼。”
喀嚓。
赵青云恼怒<i></i>回<i></i>刀，剁掉<i></i>难民<i></i>头颅。随即，<i></i>喘<i></i>口气，微微昂<i></i>头，<i></i><i></i>徐牧骑马<i></i><i></i>，蓦<i></i><i></i>间，脸色<i></i>变<i></i>沉默<i></i><i></i>。
“徐兄，<i></i><i></i><i></i>反贼。”