?“陈先<i></i>，若<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>，常少爷<i></i>边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，让<i></i>跟<i></i>东<i></i><i></i>边关，便算<i></i>默认<i></i><i></i>。”
徐牧松<i></i>口气。
常四郎性<i></i>很难琢磨，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罪。
“东<i></i>，<i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i>，侯爷<i></i>边，让<i></i>等<i></i><i></i>选择。”<i></i>话<i></i><i></i>叫卫丰，<i></i><i></i>封秋殉<i></i><i></i><i></i>，算<i></i>青龙营<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”徐牧彻底松<i></i><i></i>。
<i></i>纪烂<i></i><i></i>根<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>破北狄，<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次北狄<i></i>军南<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i><i></i>候。
再<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i>运气，未必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i>等<i></i>般<i></i>城离<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>问题。”
徐牧微微皱眉，<i></i>明白陈<i></i>桥<i></i><i></i>思，指<i></i><i></i><i></i><i></i>随车<i></i>银<i></i>珠宝，即便<i></i><i></i>幔布遮<i></i><i></i>几层，<i></i>终归<i></i><i></i><i></i>放<i></i>。
即便<i></i><i></i>候回内城，<i></i>需<i></i>远离官<i></i>，循<i></i><i></i>路回<i></i>。
“若<i></i>伸<i></i><i></i>抢，立即<i></i>刀，杀<i></i>再<i></i>。”徐牧凝<i></i>声音。<i></i>义士<i></i>身份入边关，<i></i><i></i>赚取军功，<i></i><i></i>收获，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>拱<i></i>相让<i></i>。
<i></i>句难听<i></i>，相<i></i><i></i>徐<i></i>庄<i></i><i></i>，安身立命<i></i>根本。<i></i><i></i>千套袍甲武器，<i></i><i></i><i></i>留给千<i></i>数<i></i>私兵。
“司虎，<i></i>跟<i></i>马车走。”
司虎瓮声瓮气<i></i>应<i></i><i></i>声，拍<i></i>马回奔，退<i></i><i></i>辆装银<i></i>珠宝<i></i>马车旁。
弓狗裹<i></i>灰袍，沉默<i></i>坐<i></i>马车顶<i></i>，眼睛<i></i><i></i>四顾。若<i></i><i></i>异<i></i>，仅<i></i>两<i></i>眨眼<i></i>功夫，<i></i>便<i></i>捻箭射杀。
四百<i></i>骑<i></i><i></i>马，另<i></i>三四辆<i></i>马车，缓缓<i></i><i></i>望州城。
<i></i>城外收拢军功<i></i>赵青云，见状<i></i><i></i>，微微皱紧眉头，<i></i>终归<i></i><i></i>相拦。
“徐兄，<i></i><i></i><i></i>？”