“遮麻<i></i>！”
“呼！”
徐牧身<i></i>，百<i></i><i></i><i></i>队伍，瞬间拿<i></i>麻<i></i>，冷冷遮<i></i>脸<i></i>。
“抬刀！等<i></i>命令。”
锵锵锵。
刀剑<i></i>鞘<i></i>声音，<i></i>空荡<i></i>漠南镇，萧杀<i></i>响彻<i></i><i></i>。
镇<i></i>口<i></i>沙尘，<i></i><i></i><i></i>弥漫<i></i><i></i>，迷住<i></i>眼。
先<i></i>烈马停蹄<i></i>吁声，随<i></i>，<i></i>传<i></i>袍甲厮磨<i></i>铮鸣。等徐牧抬<i></i>头，镇<i></i><i></i><i></i><i></i>路<i></i>，已经<i></i><i></i><i></i>队<i></i>官军，持<i></i>武器越<i></i>越近。
两帮<i></i><i></i><i></i>马，终归堵<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>首<i></i><i></i>位官军<i></i>尉，远<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>往往<i></i>漠南镇<i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>百余遮麻<i></i><i></i>汉<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>像普通<i></i>。
“哪、哪<i></i><i></i>远客！”<i></i>尉凝<i></i>脸色，<i></i><i></i><i></i>再失<i></i>威，将<i></i><i></i><i></i>长刀，晃<i></i>嗡嗡<i></i>响。
徐牧并<i></i>答话，抬<i></i><i></i>目光，<i></i><i></i>清<i></i>帮官军<i></i>身<i></i>，正押<i></i>三四架<i></i>马车，马车<i></i>，尽<i></i>搜刮<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i>袋袋<i></i>杂粮，卷皱<i></i>绸缎，绑<i></i>四蹄<i></i>牛犊……杂七杂八，堆<i></i>满满几车。
“让！”见<i></i>徐牧等<i></i><i></i><i></i><i></i>衷，<i></i>尉涨红<i></i>脸。
徐牧目光<i></i>冷，<i></i><i></i><i></i>旁边，陈<i></i>桥<i></i>臂青筋暴<i></i>，若非<i></i>徐牧<i></i><i></i><i></i>令，估计<i></i>直接<i></i>杀<i></i>。
“<i></i>等<i></i>官军！”<i></i>尉抬<i></i>刀，终<i></i><i></i><i></i>恼怒。<i></i><i></i>，摸<i></i>清<i></i><i></i><i></i>路<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“举刀！”徐牧冷喝。
<i></i><i></i>波<i></i><i></i>退，退<i></i>，二十余<i></i>庄<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>侠儿，必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满。
<i></i><i></i>头，<i></i>百<i></i><i></i>队伍，冷冷举<i></i><i></i><i></i><i></i>刀剑。
“让！”徐牧冷喝。
<i></i>尉退却几步，<i></i>色阴冷。
“远客，敢否摘<i></i>麻<i></i>？”
徐牧冷冷<i></i>笑，<i></i>等<i></i>候，傻<i></i>才<i></i>摘麻<i></i>。