李崖<i></i>，<i></i><i></i>纪朝<i></i>具名气<i></i>画师。
微微皱眉<i></i><i></i>，徐牧再度转身，笑<i></i>掏<i></i>五十两银<i></i>，买<i></i><i></i><i></i><i></i>谓<i></i>名画。
“哈哈，<i></i>东<i></i>果<i></i>识货。”
徐牧淡淡告辞，刚<i></i><i></i>官坊，便将字画几<i></i>撕碎。
“牧哥儿，怎<i></i><i></i>撕<i></i>？<i></i>、<i></i>五十两啊！”
“半钱<i></i><i></i>值。”
“司虎，张嘴。”
“牧哥儿，<i></i><i></i><i></i>墨迹，<i></i>吃<i></i><i></i>。”
徐牧沉默<i></i><i></i>走几步，将撕碎<i></i>字画，扔<i></i><i></i>河<i></i><i></i>。
即便入<i></i>午<i></i>，<i></i>声鼎沸<i></i>街市，并<i></i><i></i>任何消退<i></i>迹象。
“三福，领<i></i><i></i><i></i><i></i>附近找间客栈，<i></i>回头<i></i>寻<i></i><i></i>。”
“东<i></i>……<i></i>哪？”
<i></i>仅<i></i>三福，连<i></i>十余<i></i>村<i></i>，<i></i>蓦<i></i>变<i></i>紧张，<i></i>怕徐牧<i></i><i></i><i></i>回。毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>东<i></i>，已经<i></i><i></i>见<i></i>。
“寻<i></i>老友，稍<i></i>便回<i></i>。”
安慰<i></i>番，徐牧留<i></i>袋银<i></i>。<i></i><i></i>，才带<i></i>急咧咧<i></i>司虎，循<i></i>周福留<i></i><i></i><i></i>址，稳稳往<i></i>走<i></i>。
……
沿<i></i>纵向<i></i>街路，<i></i>转<i></i>几条街，繁华<i></i>气氛依<i></i>未歇，似<i></i><i></i>影随形<i></i>般。
“牧哥儿，富贵酒楼？便<i></i><i></i><i></i>？”
徐牧抬<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>栋<i></i><i></i><i></i>酒楼，很普通<i></i>修葺，连外墙<i></i><i></i>贴妆，索性将石皮表露<i></i>外。酒楼正门侧边，便<i></i>露<i></i><i></i>马廊，偶尔<i></i><i></i>沙尘<i></i>味<i></i>，扑入鼻口。
<i></i>份风格，颇<i></i>几分边关<i></i>莽气。
“老周<i></i><i></i>妙<i></i>。”徐牧笑<i></i>笑。
偏偏<i></i><i></i>等<i></i>拘<i></i>格<i></i>布局，才午<i></i><i></i><i></i>间，酒楼<i></i>食桌便坐满<i></i><i></i>。
“徐东<i></i>？”<i></i><i></i>恰<i></i>走<i></i><i></i><i></i><i></i>厮，见<i></i>徐牧，脸色<i></i>由<i></i><i></i>喜。