司虎抱<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>慎，头<i></i><i></i>湿<i></i><i></i>半。
“牧哥儿，田官头——”
“司虎，取车。”
扼住司虎<i></i>声音，等<i></i><i></i>马车，徐牧才翻<i></i>田松给<i></i>纸条。
纸条<i></i><i></i>内容，<i></i>记载<i></i>群老匪<i></i>盗<i></i>习性，<i></i>及三<i></i>头领<i></i>武功<i></i>段。
<i></i>完<i></i>，徐牧将纸条揉碎，喂<i></i>司虎吞<i></i><i></i><i></i>。
“牧哥儿，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i><i></i>吞？”
“<i></i>近胃口<i></i><i></i>。”
马车<i></i><i></i>渭城，循<i></i><i></i><i></i><i></i>方向，<i></i>路回赶。三十<i></i><i></i>外，途经<i></i><i></i>镇<i></i>，徐牧<i></i><i></i>歹<i></i>，才<i></i>服<i></i><i></i><i></i><i></i>客栈<i></i>老板，让庄<i></i>搬<i></i>休息。
“司虎，催马。”
……
约<i></i>近<i></i>黄昏，徐牧才赶回<i></i>避雨<i></i>林<i></i>。
哪怕<i></i>剿匪，<i></i><i></i>步，<i></i><i></i><i></i>先安顿<i></i>庄<i></i>。<i></i>镇<i></i><i></i>客栈，虽<i></i><i></i><i></i>久住，<i></i>终归<i></i><i></i>处栖息<i></i><i></i>。
外<i></i>风<i></i>雨<i></i>，再挨两<i></i>，指<i></i>定<i></i><i></i><i></i><i></i>病。
“陈盛，<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>，带三<i></i>留<i></i>客栈。”
陈盛脸色闷闷，巴<i></i><i></i>立即提刀<i></i>马，跟<i></i><i></i><i></i>东<i></i><i></i>杀敌。<i></i>庄<i></i><i></i>边，确实需<i></i><i></i>青壮力留守。
“银<i></i>已经付<i></i>，拿<i></i>书契<i></i>即<i></i>。”
“东<i></i><i></i><i></i>。”<i></i><i></i>再坚持，陈盛认真点<i></i>头，挑<i></i>三<i></i>青壮，<i></i>始帮忙收拾马车。
“长弓，<i></i><i></i>轮<i></i>跟<i></i>。”
裹<i></i>灰袍<i></i>弓狗<i></i>听，激<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>，拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弯弓，艰难挺<i></i>身<i></i>，趔趄走<i></i>徐牧身边。
徐牧沉沉吁<i></i><i></i>口气。<i></i>实话，杀榜<i></i><i></i><i></i>退<i></i><i></i>退，<i></i>此刻，<i></i>并<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>。
马蹄湖<i></i>边，并非<i></i>普通<i></i>匪徒，<i></i><i></i>见惯<i></i>血<i></i>老匪，否则<i></i>话，官差早<i></i>剿<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>份杀<i></i>官榜。