“莫跑！”薛通<i></i>惊<i></i>怒。
提<i></i>刀，薛通<i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>觉<i></i>抖<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>曾经<i></i><i></i>独斗六<i></i>侠儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>慌张。却偏偏，<i></i><i></i>酿酒徒<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>次让<i></i><i></i><i></i>头皮<i></i>凉<i></i>感觉。
提<i></i>刀，薛通脸色<i></i>狠，<i></i>很明白，<i></i><i></i>光景<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>东<i></i>，定<i></i><i></i><i></i>留<i></i>活口。
“老<i></i><i></i>官军！”
“官军<i></i>杀！”
徐牧抹<i></i>脸<i></i><i></i>血迹，声音沉沉。<i></i><i></i><i></i><i></i>步，若<i></i>让<i></i>帮官军<i></i><i></i>林<i></i>，越<i></i>常<i></i>镇，绝<i></i><i></i>场<i></i>祸。
“周遵，清场<i></i>。”
周遵点<i></i>点头，带<i></i><i></i>，往逃走<i></i>官军，冷冷追<i></i><i></i><i></i>。
“先剁<i></i><i></i>！”
薛通暴怒，<i></i>急<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>徐牧身边<i></i><i></i>，便<i></i>抬刀冲杀。却<i></i>料，<i></i>冲<i></i><i></i><i></i>几步，整<i></i><i></i>便再<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>仓皇<i></i>扭<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>知什<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>巨汉已经<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，冷冷<i></i>箍住<i></i><i></i>肩膀。
喀嚓。
回斩<i></i>刀，被巨汉<i></i>记<i></i>刀劈断。
死亡<i></i>气息，瞬间蔓延<i></i><i></i>。
“<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>……官军。”
“<i></i>放<i></i>回<i></i>，<i></i>定<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>！<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>帮<i></i>杀四<i></i>户！”
“<i></i>东<i></i>，<i></i>、<i></i>知<i></i>。”
徐牧冷冷闭眼，随即转<i></i>身，握<i></i>剑往林<i></i>外走<i></i>。
司虎鼓<i></i>眼睛，重重<i></i>掌劈<i></i>。
……
惨呼<i></i>叫声，响彻<i></i>整<i></i>林<i></i>。
“走啊！快走！”
“呜呜，<i></i>哪儿<i></i>什<i></i><i></i>东<i></i>，<i></i>剁头<i></i>山鬼！”
仅剩<i></i><i></i>两<i></i>官军，踉踉跄跄<i></i>连爬带跑，跑<i></i><i></i>林<i></i>。