?“<i></i>爹喜欢，与<i></i>何干。”徐牧神色<i></i>语，“莫<i></i><i></i><i></i>爹，<i></i>认<i></i>做义<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>终归<i></i><i></i>傻<i></i>！”李<i></i>婉<i></i>气<i></i>脸色<i></i>白，瞪<i></i>两眼，气<i></i>往<i></i>走<i></i>。
“徐郎，婉婉怎<i></i><i></i><i></i>气<i></i>？”姜采薇<i></i><i></i><i></i>走<i></i>，脸色苦笑。印象<i></i>，<i></i><i></i><i></i>郎君<i></i>李<i></i>婉<i></i>见<i></i>，便<i></i><i></i>始吵架。
“<i></i>怎知<i></i>，莫名其妙。”
徐牧揉<i></i>额头，<i></i>底认真<i></i><i></i><i></i>番，<i></i>歹<i></i>李<i></i>婉邀请<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>走，似乎<i></i><i></i>太<i></i>。
“徐郎，左右<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>……<i></i>等婉婉<i></i><i></i>吧。”
吁<i></i>口气，徐牧<i></i><i></i>点头。
“澄城文祭，<i></i>仅<i></i><i></i>澄城<i></i>盛<i></i>，更<i></i>内城<i></i>带，乃至整<i></i><i></i>纪朝<i></i>盛<i></i>。若<i></i><i></i>，<i></i>等便<i></i>‘盛’字咏诗，拨头筹者，<i></i><i></i><i></i>御赐<i></i>鹤翎帽！”
<i></i><i></i>老者走<i></i>石台，言辞凿凿，<i></i><i></i>长揖<i></i><i></i>拜<i></i>，<i></i>副老<i></i>究<i></i>做派。
<i></i>旁边书<i></i><i></i>嘴<i></i>，徐牧知<i></i>，<i></i>老头<i></i>头<i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i>澄城书院<i></i>老院长。
目光继续往<i></i><i></i>，徐牧甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>李<i></i>婉<i></i>老爹，<i></i>及诸<i></i>撑场<i></i>官吏。<i></i>疑，给<i></i><i></i>澄城文祭，更添<i></i>几分庄重感。
打<i></i><i></i>哈欠，徐牧隐<i></i>半<i></i>身<i></i>，<i></i>等<i></i>狗屁<i></i>文祭<i></i>结束，便回客栈休息，<i></i><i></i>回汤江城。
“司虎，<i></i>抬<i></i>头，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“牧哥儿，<i></i>卢崽<i></i><i></i>瞪<i></i>等，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瞪<i></i>。”
“加油……”
偌<i></i><i></i>石台<i></i>，<i></i>宣布完咏诗题目<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>书<i></i>，尽皆<i></i>始摇头晃脑，苦思冥<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>兴致，巴<i></i><i></i>哪位才高八斗<i></i>状元郎，<i></i>鸣惊<i></i>，早<i></i><i></i>鹤翎帽取走，结束诗<i></i>。
“登徒<i></i>，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>诗？”气<i></i><i></i><i></i>李<i></i>婉，<i></i>突<i></i>折返回<i></i>，眼睛红红，似<i></i>刚哭<i></i><i></i>场。
“李姑娘，<i></i><i></i>见<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>酒坊<i></i>东<i></i>，<i></i><i></i>啥诗。”
“莫喊李姑娘！显<i></i><i></i>分！”
“喊<i></i>祖宗？”
“<i></i><i></i><i></i>！<i></i>便<i></i>采薇姐<i></i><i></i>，喊<i></i>婉婉。”
徐牧脸色古怪，摇<i></i>摇头，“<i></i>喊<i></i><i></i>。”
“气死本姑娘<i></i>！”
<i></i><i></i>次，李<i></i>婉终归<i></i><i></i>被气走，似乎<i></i>决定<i></i><i></i>什<i></i>，偏<i></i>怂恿徐牧快<i></i><i></i>诗文。
“百<i></i>桂香吹，千山绿影随，万户俱<i></i>欢，盛世<i></i>饥馁。”