庄<i></i><i></i>，徐牧缓缓<i></i><i></i>身，踱<i></i>脚步，走<i></i>庄门<i></i>。<i></i><i></i>气<i></i>放晴，粮食便回<i></i><i></i>汤江。
<i></i>粮食，<i></i>何酿酒。
再<i></i>十<i></i>，便<i></i><i></i>酒市<i></i>启<i></i><i></i>间。
徐牧<i></i><i></i>重重，<i></i>仅<i></i><i></i><i></i>顺，连<i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>。
哐啷。
<i></i><i></i>，庄<i></i><i></i><i></i>声巨响，<i></i><i></i><i></i><i></i>徐牧惊住。待回头<i></i><i></i>，才<i></i><i></i><i></i>莲嫂突<i></i>失力，<i></i><i></i><i></i><i></i>口陶缸，摔<i></i><i></i>几瓣。
连<i></i>陶缸<i></i>，原本<i></i>熬煮<i></i><i></i><i></i>肉坨，洒<i></i>哪<i></i><i></i><i></i>。
“东<i></i>，<i></i><i></i><i></i>拾<i></i><i></i>。”莲嫂脸色惭愧，急忙<i></i>弯<i></i>腰，<i></i>摔烂<i></i>陶缸，<i></i>块块捡<i></i><i></i>。
“东<i></i>，摔烂<i></i>……便<i></i><i></i>月俸<i></i>扣。”
“<i></i><i></i>。”徐牧摇<i></i>摇头，<i></i>底<i></i>，<i></i>早已经<i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般。
“莲嫂，留<i></i><i></i>片<i></i><i></i>。”
徐牧抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>远处<i></i><i></i>色，<i></i>止<i></i>住<i></i>雨，<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>候。
<i></i>粮，便<i></i>法酿酒，庄<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>快<i></i>坐困<i></i>。
“东<i></i><i></i><i></i>甚。”
“撸<i></i>串……”
徐牧脸色<i></i><i></i><i></i>奈，整<i></i>庄<i></i>，由<i></i>先<i></i>司虎被逼杀<i></i><i></i><i></i>，莫名<i></i>陷入<i></i><i></i>微微惶恐<i></i>气氛<i></i><i></i>。
若非<i></i>边关<i></i><i></i>几轮厮杀，<i></i>胆气养<i></i><i></i><i></i>。估计<i></i><i></i>祸<i></i>，真<i></i>吓住<i></i>少<i></i>。
“东<i></i>，啥叫撸串？”莲嫂顿<i></i>顿，<i></i>奇<i></i>瞪<i></i>眼睛。
“简单<i></i><i></i>，<i></i><i></i>喝酒吃肉。”徐牧艰难解释<i></i>句，“莲嫂，<i></i><i></i>庄<i></i><i></i>聚<i></i><i></i>，今<i></i>本东<i></i>亲<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i>饱饱口福。”
庄<i></i>外，<i></i>雨倾盆<i></i>落。
庄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>已经响<i></i><i></i>阵阵吸凉气<i></i>声音。