?清晨，<i></i>头才刚<i></i><i></i>，便照<i></i>整<i></i>荒漠，<i></i><i></i>升烟<i></i>火<i></i>般。
“陈盛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>水袋。”
“东<i></i>，<i></i>剩八口水袋<i></i>。”
徐牧皱<i></i>皱眉，<i></i>走<i></i><i></i>片荒漠，<i></i><i></i>约莫<i></i>百<i></i><i></i>路程，若<i></i>喝光<i></i>水袋，途<i></i><i></i>取<i></i><i></i>水，<i></i>况<i></i>很严重。
“准备<i></i><i></i>，立即赶路。”
“东<i></i><i></i>话，<i></i>等立即赶路。”
陈盛骑马绕<i></i>车队，连<i></i>催促<i></i>几番，<i></i><i></i><i></i>，车轱辘缓缓滚<i></i><i></i><i></i>，五列马车迎<i></i>晨雾与风沙，往<i></i>继续<i></i><i></i>。
“陈盛，<i></i><i></i>武<i></i><i></i><i></i>何处？”
“探<i></i><i></i>，约<i></i><i></i>半<i></i><i></i><i></i>。若<i></i>敢逾越，<i></i>便带<i></i>杀<i></i><i></i>。”陈盛举<i></i>刀，满脸肃杀。
蓦<i></i>间，徐牧<i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>滋味。陈盛<i></i>帮<i></i>汉，<i></i><i></i>司虎，近段<i></i>间见血太<i></i>，未必<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>候入<i></i>内城，<i></i>需<i></i>慢慢恢复百姓本色。
<i></i><i></i>头，<i></i>武犯禁<i></i>，<i></i>场<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“陈盛，若<i></i>祸<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>随<i></i>抽刀。”
骑<i></i>马<i></i><i></i>陈盛怔<i></i>怔，急忙点头，<i></i>刀<i></i><i></i><i></i>回鞘。
“继续<i></i>路。”
约莫<i></i>午<i></i><i></i><i></i>，碾<i></i>风沙<i></i>车队，<i></i>算<i></i>寻<i></i><i></i><i></i>片凉荫处。
五匹拉车<i></i>老马，已经热<i></i><i></i>断喷<i></i>鼻<i></i>，窝<i></i>马车厢<i></i><i></i><i></i>眷，<i></i><i></i><i></i><i></i>鬓角<i></i>黏，连钗裙<i></i>渗满<i></i>热汗。
“采薇，<i></i>告诉<i></i><i></i>，省<i></i><i></i>水喝。”
连徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>路<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>荒漠莽莽，什<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>绿洲<i></i><i></i>见<i></i><i></i>。
“徐郎，奴<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
徐牧点<i></i>点头，走<i></i>马车，刚<i></i>拂<i></i>袍<i></i>清爽两<i></i>，却<i></i>料<i></i>抬头，便<i></i>见尤文才带<i></i>两<i></i>书<i></i>，火急火燎<i></i><i></i>马车拿<i></i><i></i>袋水。
先<i></i>匆匆润<i></i>脸，继<i></i><i></i>倒<i></i>许<i></i>洗<i></i>，哗哗<i></i>净水，至少浪费<i></i><i></i>半袋。