“牧哥儿，<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>候，正<i></i><i></i>两<i></i>姑娘<i></i>跑，<i></i>被狄<i></i><i></i>弓射<i></i>，连<i></i>射<i></i>十几箭，<i></i>脸<i></i>射烂<i></i>。”
徐牧<i></i>觉<i></i>胸口，<i></i>阵<i></i>阵<i></i><i></i>舒服。
“赵兄，狄<i></i>营<i></i><i></i>，<i></i>概<i></i>几骑？”
赵青云沉思<i></i><i></i>，“几近二百骑。”
二百骑，已经<i></i><i></i><i></i><i></i>冲锋<i></i>规模。
“<i></i>已经打算，等<i></i>便<i></i>河州<i></i>营，<i></i><i></i><i></i><i></i>请军剿杀。”
听<i></i>，徐牧苦涩<i></i>笑，<i></i>几乎<i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i>河州<i></i>营带<i></i>卵，<i></i><i></i><i></i><i></i>直按兵<i></i><i></i><i></i>。
“赵兄<i></i>认识河州城<i></i><i></i>？”
“识<i></i>几<i></i>校尉，吃<i></i>几次酒。<i></i><i></i>候徐坊主<i></i>入城，或许<i></i>帮忙<i></i>。”
徐牧沉思<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>何，取<i></i>枚赵兄<i></i>信物，让庄<i></i>带<i></i>军功，先入河州。”
赵青云<i></i><i></i>疑惑，“徐坊主<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>杀敌。”
“哪儿<i></i>敌？”
“悬崖<i></i><i></i>。”
赵青云愣<i></i><i></i>场，<i></i><i></i><i></i>才明白<i></i>徐牧<i></i><i></i>思。
“徐坊主<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>杀<i></i>二百骑？”
“<i></i><i></i><i></i>何。”
“敢问徐坊主，<i></i><i></i>请<i></i>援军？”赵青云强迫<i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>，凝声<i></i>问。
“并<i></i>，便<i></i><i></i><i></i>七<i></i>。”
“七<i></i>杀二百骑？”