“哈哈，甚<i></i>甚<i></i>！饮<i></i>盅破虏酒，杀敌破虏功千秋！”
“牧哥儿，何须理<i></i>老疯<i></i>。”司虎站<i></i><i></i>边，神<i></i>怏怏。
“别胡<i></i>。”徐牧瞪<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>顾疯秀才身<i></i><i></i>馊臭，扶<i></i>走近马车，抱<i></i><i></i><i></i>。
“司虎，驾车。”
<i></i>空<i></i>，恼<i></i><i></i>春雨<i></i>突<i></i>落<i></i><i></i><i></i>，将望州内外古朴<i></i>城墙，逐渐染<i></i><i></i>褐<i></i>颜色。
城门口，雨幕<i></i><i></i>马拐<i></i>，裹<i></i>麻袋头，神色越<i></i><i></i>恶毒，<i></i>几<i></i>棍夫<i></i>簇拥<i></i>，眼睛<i></i>透<i></i>凶戾<i></i>光。
徐牧仿若未闻，催促<i></i>司虎，马车驶<i></i>飞快，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>路<i></i><i></i>望州城。
待远<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>富绅模<i></i><i></i><i></i>，才冷冷<i></i>抱<i></i>袍袖，<i></i><i></i>边走<i></i><i></i>。
“卢坊主，<i></i>该<i></i>法<i></i><i></i>。”
富绅点点头，循<i></i>马车离<i></i><i></i>方向，慢慢眯<i></i><i></i><i></i>双狐儿眼。
……
春雨浸<i></i><i></i>泥<i></i>，越<i></i>泥泞，田松新送<i></i>老马，似<i></i>染<i></i>病疾，<i></i>几次吐<i></i>白沫摇摇欲坠，<i></i>办法，徐牧<i></i><i></i>赶<i></i>阵，歇<i></i>阵，等回<i></i>四通路老马场，已经<i></i>灯火初<i></i><i></i>。
“<i></i>东<i></i>！”陈盛高声欢呼，急忙让<i></i>打<i></i><i></i>庄门。
等徐牧走入庄<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>知何<i></i>，已经<i></i><i></i>几张新<i></i>孔，<i></i>男<i></i><i></i>，皆<i></i><i></i>副<i></i>黄肌瘦<i></i>模<i></i>。
“<i></i>喜娘介绍<i></i>散户，<i></i><i></i><i></i>够，<i></i>便让<i></i><i></i>先留<i></i>庄<i></i>帮忙，等东<i></i>回<i></i>再<i></i>。”
徐牧点点头，走<i></i><i></i>认<i></i><i></i>番，免<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。